W tej opowieści przenosimy się do świata, w którym magowie i niemagiczni żyją obok siebie. Dzieci, młodzież do czasu egzaminu nawet chodzą razem do klasy, siedzą obok siebie w ławce. W większości przypadków z góry można się spodziewać jak wypadnie wynik egzaminu ( jeśli w rodzinie byli magowie to kandydat prawdopodobnie również będzie posiadał moc. Jeśli rodzina jest niemagiczna to i kandydat raczej taki będzie, ale oczywiście od każdej reguły są wyjątki ). Po egzaminie magiczni rozpoczynają naukę przedmiotów związanych z magią, a niemagiczni kontynuują naukę w starym systemie.
Zennos, prawnik, uważa że magia wierutna bzdura i jedno wielkie oszustwo. Cała ich rodzina od niepamiętnych czasów jest niemagiczna. O swoich przekonaniach mówi gdy tylko ma do tego sposobność. "....gdybym dowiedział, że któreś z moich dzieci bawi się w te bzdury, chybabym wygnał je z domu". Niestety po egzaminie okazuje się, że jego córka posiada zdolności magiczne. I to w dodatku umie czerpać energię aż z czterech żywiołów. Jakby tego było mało po teście jaki został przeprowadzony wynik jednoznacznie pokazuje że jej siostra również ma moc.
Aeryla jest zwykłą uczennicą liceum. Uczy się, a po zajęciach pomaga - na wyraźne żądanie - w kancelarii ojca. Po egzaminie jest bardzo zaskoczona i przerażona. Wręcz nie wie jak ma powiedzieć rodzicom o jego pozytywnym wyniku, gdyż dobrze wie jak zareagowałby na tę wiadomość zwłaszcza ojciec. No i jest jeszcze Garren, pomocnik ojca, jej wielka miłość, który niestety podziela poglądy jej ojca na temat magii.
Na domiar złego, od kiedy dowiaduje się że jest Łowcą Czterech Żywiołów w jej życiu zaczynają się dziać różne nieprzewidziane rzeczy, które dodatkowo odwracają całe jej dotychczasowe życie do góry nogami. Zdarzenia jakie mają od tej pory miejsce, niekiedy na własne życzenie Aeryli, zagrażają zarówno życiu jej jak i jej rodziny. Z tego też powodu dostaje ochroniarza, który jednak nie może obronić jej przed wszystkim, ale generuje kilka ciekawych sytuacji.
Historia mnie osobiście jakoś niewiarygodnie nie porwała, ale jest napisana przyzwoicie i mimo stosunkowo statycznego tempa akcji czyta się ją szybko i przyjemnie. Opisy nakreślone tak dokładnie, że bez problemu można zobaczyć całą sytuację. Może spodziewałam czegoś bardziej porywającego, ale i tak jestem ciekawa dalszej części. Więc nie można powiedzieć, że się zwiodłam. Po prostu fajna książka do poczytania przed snem, która ma swój urok.
Czytając wypowiedzi Aeryli, jej kłótnie z nauczycielami,zawziętość i dążenie do celu są wręcz wspaniałe zaraźliwe. No i oczywiście jej cudowna przyjaciółka, która również potrafi dołożyć do pieca jak wprawny hutnik - choćby tylko dla tych dwu bohaterek warto sięgnąć po tę książkę.
W mojej ocenie daję 7. Polecam jako dobrą lekturę do poduszki. Fani "Harrego Pottera" z pewnością się nie zawiodą.
Zainteresowanych zapraszam również:
https://w.bibliotece.pl/2453460/%C5%81owca+czterech+%C5%BCywio%C5%82%C3%B3w
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/311219/lowca-czterech-zywiolow
oraz
https://www.facebook.com/agata.adamska.pisarka/?fref=ts
https://www.facebook.com/lowcaczterechzywiolow/?fref=ts
Zaś autorce ślicznie dziękuję za możliwość przeczytania i ocenienia.
Cytaty, które przypadły mi do gustu:
""Edminku, jesteś taki przystojny i zarąbisty, że mdli mnie na twój widok i pewnie zwymiotuję, kłaniając ci się do nóg"?"
"Nerin przestąpił próg mojego domu grubo po południu. Opowiedział łamanym astariańskim o świętach w swoim kraju. Z tego, co zrozumiałam, cały ranek trenował z ojcem sztuki walki, potem wszyscy razem zjedli uroczyste śniadanie, a po południu latał z piłą mechaniczną i ucinał głowy druzgom w najnowszej symulacyjnej grze Wielkie Mordobicie."
"Netuski, Karrow. One się nazywają netuski, a nie jakieś noguski!"
Was oczywiście zapraszam na kolejne wpisy nie tylko książkowe :)
Brak komentarzy
Prześlij komentarz