Książka, która z pewnością może pomóc niejednej osobie, a którą powinien przeczytać chyba każdy, "Czasem czuję mocniej. Rozmowy o wychodzeniu z kryzysu psychicznego" Agnieszki Jucewicz
Kto z nas zdaje sobie sprawę ile osób z jego otoczenia doznało, doznaje lub jest na dobrej drodze by doznać kryzysu psychicznego? Czym jest kryzys psychiczny? Jak sobie z nim poradzić? Jakie są objawy?
W tej książce autorka przeprowadza szereg rozmów z osobami, które mają za sobą kryzys, ale i mają świadomość jak on wpłynął na ich życie. Wiedzą, jak się obserwować by wychwycić pierwsze symptomy nawrotu choroby. Gdzie szukać pomocy i jak bardzo jest ona ważna. Nie tylko wsparcie najbliższych, ale i specjalistów.
Nawet jeśli osoba w kryzysie psychicznym odsuwa się od innych, to i tak podświadomie musi wiedzieć, czuć, że jest ktoś to w każdej chwili jej pomoże. Małe, spontaniczne kroki, pytania czasem dają więcej niż można by się spodziewać.
Z pewnością można tu znaleźć dużo wskazówek, ale i szczerych opowieści. Bez ściemniania, bohaterowie opowiadają o sobie, o swoich problemach z czym się to wszystko wiąże i co im pomogło. Jest napisana w taki sposób, że czyta się ją jak ulubioną historię z dowolnego gatunku literackiego. Ciężko się od niej oderwać, bo historie w niej opowiedziane są pełne emocji.
Z pewnością książka może sprawdzić się jako poradnik dla osób w kryzysie jak i ich otoczenia. A przede wszystkim jako poszerzacz wiedzy społecznej, bo przecież nigdy nie wiadomo co się wydarzy za chwilę. Może my sami, albo ktoś z naszego najbliższego otoczenia będzie potrzebował pomocy?
Mamy tu także profesjonalne spojrzenie na problem zdrowia psychicznego w naszym kraju. Widzimy ile się zmieniło, ale i ile jeszcze jest przed nami do zrobienia, abyśmy wszyscy mogli lepiej zrozumieć i podejść do tego zagadnienia. Na pewno na plus jest to, że już nie ma takiej stygmatyzacji jak wcześniej. Masz problem idziesz do specjalisty, który jest w stanie udzielić ci odpowiednich wskazówek. Korzystanie z właściwej pomocy nie jest już powodem do wstydu, choć wiadomo, jak ze wszystkim i tu są wyjątki (zależy od środowiska z jakim mamy do czynienia). Jednak poprawa jest już dużo w tym kierunku. Jeszcze sporo przed nami, bo i odpowiednich placówek jest jeszcze stosunkowo mało, ale jak i wszędzie, tak i tu potrzeba jeszcze sporo czasu aby doprowadzić do należytego stanu.
Szczególnie pomocny, może się również okazać spis stron i numerów telefonów zawarty na końcu książki.
I choć ktoś może wyśmiać to co teraz napiszę, ale po tej lekturze mam poczucie, że ta książka na prawdę może pomóc. Raczej informacje w niej zawarte, ale jednak. A w tym wszystkim to jest przecież najważniejsze ;)
Daję 9 ;)
Zainteresowanych odsyłam na LC oraz na FB wydawnictwa
Cytaty/fragmenty, które wpadły mi w oko:
"W zwykłej pracy (...) stres ma niewielkie albo średnie natężenie, ale w zasadzie nigdy się nie kończy. Jest jak niezakręcony kran, z którego cały czas ciurka woda. I jak człowiek kładzie się spać, to dalej słyszy to kapanie."
"...najtrudniej sobie poradzić z kontuzjami niewiadomego pochodzenia."
"...z choroby warto wyciągnąć wnioski. Jeżeli się tego nie zrobi, trudno ruszyć do przodu."
"Czy nie jest tak, że każdy się czymś reguluje? Ucieka w coś, żeby było mu lepiej albo żeby nie czuć tego, co czuje i co jest trudne?"
"Generalnie głód bierze się z tego, że doświadczasz jakiejś emocji, z którą sobie nie radzisz, i chcesz ją bardzo szybko czymś zneutralizować, wyciszyć."
Za książkę dziękuję Wydawnictwu Znak
Zapraszam na kolejne wpisy i zachęcam do komentowania ;)
Brak komentarzy
Prześlij komentarz